Kürtçede Yetim anlamına gelen bu kelime toplum içerisinde söylenirken bile acıma hissiyle yüklüdür.
Kürt toplumunda yetim kalan çocukların ve gelir seviyesi düşük ailelerin taziye ziyaretlerine ve bayram ziyaretlerine gidilirken daha sonra tüketsinler diye çay ve şeker götürülür…
Bu artık zamanla bir gelenek halini almıştır. Zamanla bu durum aşağılayıcı bir söylem ve eyleme dönüşmüş, sınıf ayrımcılığının göstergesi halini almıştır.
Toplumun asilleri olduğunu düşünen zevatlar, ekonomik seviyesi düşük veya alt sınıf olarak gördükleri kimselerin en acı günü olan yaslarında bile bir paket çay ve şekerle ziyarete gelip üstünlük atfetmeye çalışmışlardır. Bu kirli zihniyet hâlâ süre gelmektedir…
Kimileride hâlâ kendini Sêvi görmekte ve Çay şeker beklentisini deklare etmektedir… Biz Sêvi değiliz beyler acınacak durumda ise hiç değiliz. Talebiniz ve söyleminiz sizi bağlar…
(Fakir fikirlerin kısır döngüsü)
Ferhat Güzel
