Bir varmış bir yokmuş.Develer tellal imiş pireler berber…
Vakti zamanında Melitea (Mâletiy) adlı bir masal diyarında bir kabile yaşarmış… Elinde mızrak kıçında yaprak…
Bu kabile büyük bir hükümdarın temsiliyeti vasvıyla bütün Mâletiy coğrafyasını hem fiziksel hem fikirsel istilaya başlamış… Eldeki mızrak dalkavukluk ile büyük bir silah, kıçtaki yaprak haksız ganimetle ipek şal olmuş…
Kabilenin başında bir dönem Küçük Hanum lakaplı bir Hanum Sultan varmış…
Bu dönem kabile ve efradı için fil dişi kulelerde Babilin Asma bahçelerini seyredercesine şatafat ve zevki sefa ile dolup taşarmış.
Sisteme dahil olan kıçında yaprak ile gelir Kaftan ile biyat sunar ve miadını tamamlarmış.
Mâletiy efradının bütün makamları bu Hanum Sultan tarafından tayin edilir, Bütün imar ve mimarı bu torna tezgahından geçer, Büyük imparatorluğun kaynakları Mâletiy diyarında bu Zâtlara ihale edilirmiş…
Kim ki bu Hanum Sultana biat etti, Kamudaysa makamını, ticaret erbabıysa ticaretini, Topraktaysa rantını…
Kısacası bal tutan parmağını, Kör ise yakaladığını…
Öyle güzel öyle güzel kafalar olmuş ki bal kovanına ağzını…
Kim ki Hanum Sultana isyan etti Vay anasını…
Bu Kabilenin Öyle zât-ı zevatları olmuşki yavuz hırsız misali…
Kimi Mâletiy’nin şeker akan ırmaklarına çökmüş, Kimi kantin ihalelerine, Kimi gaz betoncu, Kimi sığır tüccarı, Kimi Gökdelen sahibi… Hepsinin ortak özelliği en sonunda toprak rantı ile büyük mutahitçilik…
Büyük Bilge Kral bölgeyi her ziyaretinde bir tiyatral ekip, şak şak şak… Padişahım çok yaşa… Böyle süre gelmiş onlarca yıl…
Kiminin gözüne çekilmiş sanki mil…
Bir ferman yayınlanmış O dönem…
Biat etmeyen erkek, itiraz eden seda kalmayacak Mâletiy de… Ya hadım edilecek ve yahut etek giydirilecek. Budama mı olmadı giyotin ile başı vurulacak…
Ferman öyle güzel uygulanmış ki o dönem erkek kalmamış Mâletiy de…
Giyotin ile başı vurulanlar az, Hadım edilip etek giyenler çok olmuş…
Böyle süre gelip geçmiş Mâletiy coğrafyasında onlarca yıl…
Kulun yetmediği yerde ilahi kudret tecelli etmiş bütün imparatorlukların kaderi gibi…
Nemruda bir sinek musallat olmuş. Pompei ye volkan külleri… Mâletiy e de büyük bir zelzele…
Yerle bir olmuş fil dişi kuleler, ipek şallar kalmış kıçlarda.
Oda ne fayda her yer çamur ve balçık…
Sonunda ne tahtlar kalmış ne temaşalar, yine Hâk eylemiş haksız zatları tasfiye…
Herkes Anıldığıyla kalmış bir masal perisi Böyle uçup gitmiş bu diyarlardan…
Beyler Tahtından inermiş
Ayaksız Ata (Tabut) binermiş…
(Fakir fikirlerin kısır döngüsü)
