Papua Yeni Ginede Adil düzen fikri iktidara geleli yıllar oldu. Kimileri metal yorgunluk dedi, kimileri başka bilimsel tabirlerle kötü gidişatı manipüle eyledi. Kimileri ise ‘hubris sendromu’ denen bir illete yakalanıp dev aynasında her gün böbürlenerek saçını taradı.
Kimi aklı selim ise bu kötü gidişat karşısında veremli çocuklar gibi gün be gün eridi. Kapına çöreklenmiş çıkar erbabın ise “beyim bunlar meriz, size bulaşır” deyip sana doğruyu anlatan zatları bir çubukla itekledi.
Yetmedi hepsinin dilinde “bunlar hâin! Bunlar hâin!” söylemleriyle alkışlar tutup beyimi zehirledi.
Hâlbuki o aklı selim sana şunu söyledi; “Öncelikle beyim beşersin dedi. Beşer ölümlüdür dedi, önemli olan davadır ve dava fikirlerle kıyamete erişir dedi. Hatta Hâkķın bize emir ettiği, Hak ve Adaleti yeryüzüne hâkim kılmaktır dedi…”
“Bir sonraki davayı korumaktır dedi, kim ki davana küfretti onu dava mensubu yapma dedi ve onlardan kılavuz edinme dedi, kılavuzu karga olanın burnu boktan çıkmaz bak! dedi.
Sonra riya, reklam ve takiyeden uzak dur dedi yaptığın her şey karşısında bu Papua Yeni Gineliler herkesin defterini dürer bak dedi.”
“Kimki yolsuz kim ki hırsız kimki şaibeli, onu al dedi, kimsenin azlini yumuşatarak görevinden af olarak gösterme dedi. Af Hâk’tan istenir kuldan değil beyim dedi…”
Yalandan uzak dur dedi olmayanı olmuş gibi olanıda olmamış gibi nüksedip aldatma dedi. Yalanla saadet olmaz deyimini sana zikr eyledi.
Liyakat beyim liyakat dedi. Bizdendir ve yahut benderdir deyip devleti iş bilmezlere emanet etme dedi. Bak inandığın Peygamber “İşi ehline verin” diye sana öğütledi. Liyakat olmazsa tayin ettiğin zevat kurduğun saltanatı yıkar dedi.
Adelet ve Hukuk için de Râb; “Allah size, emanetleri mutlaka ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder.” Ayetiyle sana emr eyledi. Bir yerden talimat alan ve yahut kendi ideolojisine hizmet eden hukukçular tayin etme dedi. Hatta çıkar ve paraya dosya bağlayan Urları hukuk hücresinden bir neşterle temizle dedi.
Adalet mülkün temelidir, adalet olmazsa mülk olmaz bak dedi.Dini siyasete alet etme bak dedi, Din rakiplerinede tayin edildi ben daha müslümanım deyince öteki dediğin senden olmamak için bak dini terk eyledi.
Tekelleşen din kavramı en büyük tehlikedir bak dedi. Bak gençlik bu kavramdan dolayı biter dedi… Biten gençlik hepimizin felâketidir. Ne taht koyar ne temaşa…
Sığır tüccarı ekonomiden, demirci müteahitlikten bak anlamaz dedi. Demirciye köprü bağlatma dedi. Yapma beyim yapma rant ve para için bu oburixlerin ipini bukadar uzatma dedi. Bak Hâk neyledi kurulan saltanatları saniyeler için de yerle bir eyledi.
Bizim için problem yok beyim dedi. İçinde neyimiz var,bir kaç metre kefenimiz ve tahsilatımızla göçer gideriz dedi. Hâk neyledi kefensiz sadece tahsilâtla hepimizi sürgün eyledi…
Daha bir çok şeyi beyime en yüksek sesle bu vebali aklı selim zikr eyledi…
Peki beyim neyledi hep siyasi bir mühendislikle; olmaz, olamaz!!! dediğimiz kimseleri hep dayatmayla başımıza çoban eyledi…
“Ben bir garip keloğlanım
Eşeğimin yok palanı
Varım yoğum doğruluktur
Hiç de sevmem ben yalanı
Bir kocakarı anam var
Birkaç tavuk bir de inek
Hergün konar kel kafama
Evsiz kalmış bir kaç sinek
Olmam kimseye kul köle
Halkın kulağı diliyim
Namertlere avuç açmam
Sivri akıllı biriyim
Keloğlanım budur özüm
Haram malda yoktur gözüm
Garip hakkını yiyene
Elbet vardır bir çift sözüm”
(Fakir fikirlerin kısır döngüsü)
Ferhat Güzel
