Zor bir zamanda, Anadoluda yağmur birikintisi bir gölette kulaç atmayla başlar bir çok delinin hikâyesi!
Kimileri içindir deniz…
Oysa bu delilerin okyanusudur bu yağmur suyu. Orda açılır yelkenler foraya. Orda kurulur bütün hayaller. Orasıdır dünya, orasıdır uçsuz bucaksız okyanus.
Ufukta görülmeye çalışılır liman. Dalınır o mahsum ve çocuksu hayallere. Kıçlarında değil mayosu, bir pazar donu varsa ne şükür. Oda yoksa dert olmaz, çıplak bir beden yeter bu delilere.
Yüzdükçe ufukları gelişir gelişen ufuklar vicdan yaratır gönüllerde. Vicdanla büyüyen beden de temizdir, fikirse kezâ öyle. Temizdir fikirler bağnazlıktan arî…
Böyledir Anadoluda; gönlü pak, vicdanı pak, fikri hür fidanlar…
Ne vakit bağnaz ve sapkın bir zihniyet, azgınlıkla suçladımı bir kadim toplumu, ölüyü teneşirde yıkamayı marifet sayan bir ACZİYET erbabı gördü mü? bu deliler, tükürmek ister.
(Fakir fikirlerin kısır döngüsü)
Ferhat Güzel
