Geçen haftaki yazımızda, kaliteye ilişkin kavramlardan EFQM Mükemmellik Modeli ve Modelin eğitim versiyonu konusunda teknik bazı bilgiler vermiştik. Bu yazımızda eğitimde kalite adına MEB’de yapılan çalışmalara devamla Modelin yöneticilere kazandırdığı “Özdeğerlendirme”nin yararlarından bahisle kaliteden niçin vaz geçildiği sorumuzu tekrarlayacağız.
1- Eğitimde Kalite Konusunda MEB’de Yapılan Çalışmalar
Bakanlık merkez ve taşra teşkilatında başta eğitim yöneticileri olmak üzere denetim elemanlarına yönelik TKY Eğitim Paketleri hazırlanmış ve akademisyenlerden de destek alınarak konunun uzmanlarınca;
• TKY Felsefesi ve İlkeleri,
• EFQM Mükemmellik Modeli ve Modelin Eğitim Versiyonu,
• Stratejik Planlama,
• İletişim,
• Takım Çalışması,
• Problem Çözme Yöntem ve Teknikleri,
• Süreç Yönetimi,
• Kurum ölçeğinde GZFT (Güçlü Yönler, Zayıf Yönler, Fırsatlar, Tehditler) Analizi,
• Bireysel ve Kurumsal Performans Değerlendirme,
• Ödül Değerlendirme Kriterleri vb.
konularında 30 bine yakın eğitim personeli (yönetici/denetici) kurs ve seminere alınarak bilgilendirilmiştir…
TKY Uygulama Projesi çerçevesinde bakanlık merkez teşkilatında TKY uygulamalarına ilişkin üç aşamalı bir geçiş öngörülmüştür. Projeye dahil olan Bakanlık birimleri, 1. ve 2. aşamada Kalite Kurulu (KK) ve Kalite Geliştirme Ekibi’ni (KGE) oluşturmuşlar ve eğitime katılan personelin de desteği ile “ÖZDEĞERLENDİRME” çalışmalarını başlatmışlardır.
KK ve KGE’nin verdiği mevcut durum analizine göre stratejik planlarını hazırlayan birimler, yapılan ÖZDEĞERLENDİRME faaliyetlerinin sonuçlarını, birimin kapasitesi bağlamında değerlendirmişlerdir. Değerlendirme sonucunda birimde yapılan iş ve işlemler ile verilen hizmetlerin kalitesini geliştirmeye yönelik alınması gereken önlemleri;
• Birim tarafından alınacak önlemlerle yapılacak iyileştirmeler,
• Bakan onayı alınarak yapılabilecek iyileştirmeler ve
• Mevzuat değişikliği ile sağlanabilecek iyileştirmeler
olarak üç kategoride belirleyerek birimlerinde iyileştirme faaliyetlerini yürütmüşlerdir.
2- Öz değerlendirme ve Yararları
Bir kuruluşun faaliyetlerini ve iş sonuçlarını, EFQM Mükemmellik Modelini esas alan bir modelle kıyaslayarak, kapsamlı, sistematik ve düzenli olarak gözden geçirme faaliyetidir.
Özdeğerlendirme’nin yararları:
1. Kurumun kuvvetli yönleri ve iyileştirmeye açık alanları belirlenir.
2. Gelişmeler düzenli ölçüldüğü için somut verilere dayalı bir sistemdir.
3. Kurum, Mükemmelliğin Temel Kavramları konusunda çalışanlarını eğitir.
4. Kuruluşu hem kurum hem de iş birimi düzeyinde değerlendirir.
5. İyi uygulamaların ortaya çıkmasını sağlar.
6. Avrupa genelinde kabul görmüş kriterlerin kullanılması ile benzer veya farklı nitelikteki başka kuruluşlar ile karşılaştırılma yapılmasını sağlar.
7. İş planı ve stratejilerin oluşturulmasını iyileştirir.
8. Kuruluşu Ulusal ve/veya Avrupa Kalite Ödülü başvurusuna hazırlar.[1]
Sonuç olarak bu çalışmalar; genel manada kurumların eksikliklerini, yanlışlıklarını katılımcı bir yöntemle sorgulayıp hizmette kaliteyi yakalamak için nelerin yapılması gerektiğini tespit etmeye hizmet ediyordu. Bir başka ifade ile kurumun adeta röntgeni çekilerek hastalık teşhis edilmeye çalışılıyordu.
Kurumdaki eksiklik ya da hatalı uygulamalar belirlendikten sonra doğal olarak çözümü de tartışılarak kalite yolculuğu başlatılmış oluyordu. (Araştırmaya dayalı eğitimde kazanımlarımız. Haftaya Cumartesi)
(1) EFQM – Vikipedi (wikipedia.org)
